"Ποδήλατα στην πόλη και μέσα στο μετρό!"

Η πορεία διοργανώθηκε σήμερα 20 Οχτωβρίου 2007 από τους Ποδηλάτ-ισσ-ες (www.podilates.gr) σα μια προσπάθεια πίεσης και διαμαρτυρίας για την αδιαφορία του Κράτους και της διοίκησης του Δήμου Αθηναίων, που δεν εφαρμόζουν τη λεγόμενη Μελέτη [του Θάνου] Βλαστού για τη δημιουργία ποδηλατοδρόμων, παρά το ότι η μελέτη αυτή παραγγέλθηκε από τον ίδιο το Δήμο (ή από το Υπουργείο Μεταφορών: δεν ξέρω καλά) και έχει εγκριθεί.

Η πορεία είχε καλή προσέλευση· μαζεύτηκαν γύρω στα 800 άτομα. Το σύνθημα που κυριάρχησε ήταν:

"Αυτό, αυτό, / αυτό είναι σωστό, / ποδήλατα στην πόλη / και μέσα στο μετρό" (ή και "... / ποδήλατα στους δρόμους, / στα τρένα, στο μετρό").

Άλλο που ακούστηκε ήταν:

"Δεν είμαστε Παπούα, / δεν είμαστε Ζουλού, / είμαστε η λύση / του κυκλοφοριακού".

Η πορεία ξεκίνησε στις 12.50 από το άγαλμα της Αθηνάς στο Πεδίο του Άρεως (λεωφ. Αλεξάνδρας), ανέβηκε την Αλεξάνδρας, έστριψε δεξιά στη Βασ. Σοφίας, έφτασε στο Σύνταγμα και έστριψε αριστερά στην οδό Φιλελλήνων. Στις 13.50, και ενώ η πορεία έστριβε από την οδό Φιλελλήνων αριστερά στην Αμαλίας, άρχισε να βρέχει, ευτυχώς όχι πολύ δυνατά. Η πορεία κατέβηκε την Πανεπιστημίου, έφτασε στην Ομόνοια και τέλος στην 3ης Σεπτεμβρίου, αμέσως μετά τη Χαλκοκονδύλη, όπου τα ποδήλατα άρχισαν να παρατάσσονται κατά μήκος της διαχωριστικής γραμμής ανάμεσα στη δεξιά και στη δεύτερη από δεξιά λουρίδα της 3ης Σεπτεμβρίου. Τότε, στις 14.10, άρχισε το βάψιμο με κίτρινο χρώμα της συμβολικής ποδηλατολουρίδας, συμβολικής όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει τέτοια απόφαση από το Κράτος, αλλά και γιατί η μελέτη Βλαστού προβλέπει στην πραγματικότητα τη διαπλάτυνση του πεζοδρομίου ώστε να καλύψει όλη τη σημερινή δεξιά λουρίδα της 3ης Σεπτεμβρίου και την κατασκευή ποδηλατόδρομου πάνω σ' αυτή τη διαπλάτυνση, ενώ το βάψιμο έγινε πάνω στο οδόστρωμα της δεξιάς λουρίδας. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε παρεξηγήσεις, αλλά τι να κάνουμε;

Το κλίμα ήταν ήρεμο και η αστυνομία συνεργάστηκε, με Ζητά που πήγαινε μπροστά και περιπολικά που είχαν κλείσει ορισμένες διασταυρώσεις. Τις περισσότερες βέβαια μικροδιασταυρώσεις τις είχαν κλείσει οι ίδιοι οι ποδηλάτες, με τη μέθοδος του "ταπώματος" (corking), όπου ένας-δύο ποδηλάτες τοποθετούνται ακίνητοι με τα ποδήλατα κάθετα στον άξονα του δρόμου, μπροστά από τα σταματημένα αυτοκίνητα, στο έβγα κάθε διασταύρωσης.
Πάντως η πορεία σταματούσε και σε πολλά κόκκινα, όχι τόσο από "σεβασμό" αλλά για να προλαβαίνει να καταφτάνει η ουρά της και να ενώνεται με την κεφαλή και επίσης για να δίνεται χρόνος ώστε να φωνάζονται τα συνθήματα, να χτυπιούνται τα παλαμάκια, ν' ακούγονται όλες μαζί οι σφυρίχτρες, να ομοφωνούν οι άναρθρες κραυγές. Στη διασταύρωση των Χαυτείων πολλοί σήκωσαν τα ποδήλατα στον αέρα "ως άλλοι Ηρακλείς", πράγμα που είχε μια δυνατή διάσταση.

Να και ένα από τα λίγα ποδήλατα με συρόμενο καρότσι για παιδί:



Να και το βάψιμο του δρόμου:



Το σύνθημα πάνω στην άσφαλτο: