Τρίτη, Αυγούστου 26, 2008

Μυλωνάς ή Παλαιοκώστας;

Σήμερα το πρωί είδα το εξής πανό στα κάγκελα του Πολυτεχνείου:



Για όσους δεν το βλέπουν καλά, λέει:

Βασίλη Παλαιοκώστα
είμαστε μαζί σου
Γιώργο Μυλωνά
άντε κ' γαμήσου

Στην αρχή της φράσης "είμαστε μαζί σου" υπάρχει, αριστερά, ένα κόκκινο αστέρι.

Υπογραφή δεν φέρει το πανό. Ίσως είναι αναρχικό, ή ίσως να ανήκει σε μη αναρχικούς οπαδούς της 'άμεσης δράσης'. Η 17 Νοέμβρη, πάντως, θα τον εκτελούσε, καθώς ήταν υπεράνω χρημάτων.
Αυτό μου θύμισε εκείνο το τρικάκι που είχα δει πριν από μερικά χρόνια σε μια στάση λεωφορείου, στην οδό Συγγρού, που έλεγε: "Χέρι-χέρι, με τον Φαρμακοχέρη", δηλ. με τον Κουφοντίνα της 17 Νοέμβρη. Δυστυχώς, τότε δεν είχα κινητό με κάμερα, να το απoθανατίσω (sic).

Είναι αξιοσημείωτη η κολιγιά αντιεξουσιαστών και Παλαιοκώστα. Για την ιστορία, ο Βασίλης Παλαιοκώστας είναι ο αρχηγός της σπείρας που απήγαγε τον βιομήχανο, ιδιοχτήτη της ΑΛΟΥΜΥΛ - Μυλωνάς ΑΕ και πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος, Γιώργο Μυλωνά. Η αφίσα αναρτήθηκε μετά τη σύλληψη της σπείρας, στην οποία, σύμφωνα με την αστυνομία, συμμετείχε και ένας του αντιεξουσιαστικού χώρου. Ο Παλαιοκώστας είναι δραπέτης και, απ' ό,τι ξέρω, δεν είναι αναρχικός. Είναι όμως χιουμορίστας. Η σπείρα φαίνεται πως την πάτησε επειδή ένα από τα μέλη, μετά την πληρωμή των λύτρων, άρχισε τη μεγάλη ζωή (γυναίκες, χαρτιά, γλέντια), τις αγορές τζιπ, κλπ.

Τρίτη, Αυγούστου 19, 2008

Ανορθογραφίες 5 αστέρων

Άλλο πεντάστερο γράφει πάνω από τη ρεσεψιόν του:



και δε βάζει ούτε απόστροφο στο its (συνήθως το αντίθετο λάθος κάνει ο κόσμος: βάζει απόστροφο στο κτητικό its και το γράφει it's), ούτε γράφει τουλάχιστον το greek με κεφαλαίο G, δηλαδή Greek, όπως κάνουν πάντοτε στα αγγλικά.

Προτομές


Να και μια προτομή του Γιώργου Σεφέρη στην οδό Ζαλοκώστα, μπροστά από την πλαϊνή είσοδο του Υπουργείου Εξωτερικών. Τόσα χρόνια τριγυρνάω εκεί κοντά, δεν είχε τύχει να περάσω ποτέ.

Ρήματα με αντικείμενο σε γενική, εσφαλμένα

Σήμερα άκουσα/είδα δύο λάθος γενικές, αντικείμενα ρήματος:

Της μουσικής επιμελήθηκε η...

Έτσι είπε παρουσιαστής στο ραδιόφωνο της ΕΡΑ-2 ή όπως διάολο τη λένε, στα 105,8 στα FM, πρωινιάτικα στις 7 η ώρα, και μ' έστειλε.

Η Καθημερινή, πάλι (Σταύρος Τζίμας), στο φύλλο της 19ης Αυγούστου, στο πρωτοσέλιδο, μου 'βγαλε το μάτι (όρθιος, στο περίπτερο) μεσημεριάτικα: "Δεν αντέχουν βεβαίως κριτικής ισχυρισμοί..."

Kathimerini 080819

Οι γενικές έχουν πάρει διαστάσεις επιδημίας. Ζητείται βιογλωσσολόγος να ερευνήσει το θέμα. Έχω την αίσθηση πως οτιδήποτε είναι έστω καθ' υποψίαν ή ακόμη και κατά φαντασίαν λόγιο ή απλώς σοβαροφανές ή απλούστατα σοβαρό σαν έκφραση (π.χ. Δεν αντέχουν σε κριτική ισχυρισμοί...) πυροδοτεί μια γενικογόνο ορμόνη στον εγκέφαλο αρθρογράφων (ή διορθωτών), παρουσιαστών κ.ά.

Δευτέρα, Αυγούστου 18, 2008

Σαακασβίλι παίζων εν ου παικτοίς

Χτες το μεσημέρι άκουσα τον πρόεδρο της Γεωργίας Σαακασβίλι να μιλά σε συνέντευξη Τύπου μαζί με τη Γερμανίδα καγκελάριο Μέρκελ. Έβλεπες τον άνθρωπο που αντί να στέκει στα πόδια του στέκει πάνω σε ξένα δεκανίκια, και μου έδινε την αίσθηση ότι ο λόγος που μιλούσε 10 ολόκληρα λεπτά για να απαντήσει σε κάθε ερώτηση ήταν ότι ένιωθε πως, μόλις φύγουν όλοι αυτοί, θα είναι απελπιστικά μόνος του. "Κάτστε, κάτστε κι άλλο, πού θα πάτε; Κάτστε να μου κάνετε παρέα". Σα να κρεμόταν από τις λέξεις και από την ομήγυρη των ανταποκριτών, λες και ήταν το σωσίβιό του. Το βασικό του επιχείρημα ήταν "μην κατηγορείτε το θύμα της επίθεσης ότι τάχα ήταν ο θύτης". Αλλά έμεινα άφωνος με τη δημαγωγία του όταν είπε το εξής απίστευτο: Πρώτα, για να δείξει πόσο πολύ δεν ήταν οι γεωργιανές δυνάμεις αυτές που είχαν σκοπό να κάνουν επίθεση, είπε πως ο ίδιος και οι συνεργάτες του ήταν όλοι διακοπές στις αρχές Αυγούστου, και ότι γύρισε στην Τιφλίδα μόνο όταν κατάλαβε πως η κατάσταση με τους Ρώσους ήταν πολύ σοβαρή. Πέντε λεπτά αργότερα, όμως, απαντώντας σε άλλη ερώτηση, κάκισε το δυτικό Τύπο ότι, ενώ ένας Ρώσος Χι Ψι είχε πει πριν από μήνες σε μια δήλωση ή συνέντευξή του σε κάποιο ρωσικό έντυπο ότι η Ρωσία ετοίμαζε επίθεση εναντίον της Γεωργίας τον Αύγουστο, ο Δυτικός Τύπος δεν το έλαβε σοβαρά υπόψη του και δεν κίνησε γη και ουρανό για να καταγγείλει τη σχεδιαζόμενη επίθεση! "Το ξέρατε, και δεν κάνατε τίποτα γι' αυτό!" ήταν ο ψόγος του προς τα δυτικά μέσα. Και ο ίδιος, που το ήξερε, γιατί τότε πήγε διακοπές τον Αύγουστο; Αυτή την απλούστατη ερώτηση, δε βρέθηκε ένας δημοσιογράφος από κάτω να του την κάνει. Τόσο καλά!
Ο γεωργιανός λαός αξίζει κάτι καλύτερο από το να γίνεται άθυρμα στα χέρια ενός τέτοιου ανεύθυνου καραγκιόζη.

Πέμπτη, Αυγούστου 14, 2008

Ποδηλατικά

Le Monde (γαλλική εφημερίδα), 8-9 Ιουνίου 2008: η Le Monde απαντά στις ερωτήσεις των αναγνωστών:

«Ο γιος μου, φοιτητής, έκανε ποδήλατο πάνω στο πεζοδρόμιο κι έφαγε πρόστιμο 90 ευρώ», παραπονιέται η αναγνώστριά μας Μαρτίν. Δεν αντιλέγει για το πρόστιμο, αλλά «θεωρεί πως το ποσό είναι υπερβολικό».
Μεγάλος πράγματι ο πειρασμός ν’ ανεβείς στο πεζοδρόμιο όταν είσαι σε μονόδρομο, αντί να τον παρακάμψεις. Σύμφωνα όμως με τον ΚΟΚ, το ποδήλατο είναι κανονικό όχημα. Ο ποδηλάτης επομένως έχει τις ίδιες υποχρεώσεις με τον οδηγό αυτοκινήτου και του επιβάλλονται οι ίδιες κυρώσεις, με εξαίρεση την αφαίρεση πόντων από το δίπλωμα οδήγησης.
Μονάχα τα παιδιά έως 8 χρονών έχουν δικαίωμα να ποδηλατούν πάνω στο πεζοδρόμιο. Έξω από τις αστικές περιοχές, κατά μήκος των δρόμων με κυβολιθόστρωση ή που βρίσκονται υπό ανακατασκευή, οι ποδηλάτες δικαιούνται να κυκλοφορούν στα πεζοδρόμια και στους παραδρόμους που προορίζονται για τους πεζούς, «με ταχύτητα βηματισμού όταν συναντιόνται με πεζό» (άρθρο R. 431.10 του ΚΟΚ).
Μέσα στην πόλη, μπορούν, εκτός κι αν ο δήμος έχει λάβει διαφορετική απόφαση, να χρησιμοποιούν τους πεζοδρόμους, «υπό τον όρο ότι θα κινούνται με ταχύτητα βηματισμού και δεν θα προκαλούν ενόχληση στους πεζούς» (άρθρο. 431-9). Πρέπει επομένως να απευθύνονται στο δήμο για πληροφορίες.
Ο ποδηλάτης, εάν τραβά το ποδήλατό του με το χέρι, για να διασχίσει λόγου χάρη μια διάβαση πεζών, ξαναγίνεται πεζός (άρθρο R. 412-34). Αυτό συνιστά η Πρόληψη Οδικών Ατυχημάτων για να στρίψει κανείς αριστερά με απόλυτη ασφάλεια.
Ο κατάλογος των συχνών παραβάσεων που διαπράττουν οι ποδηλάτες δεν σταματά εδώ. Τους βλέπουμε να περνάνε με κόκκινο, να πηγαίνουν αντίθετα στο ρεύμα, να τηλεφωνούν ενώ ποδηλατούν. Ξεχνούν ότι βάζουν σε κίνδυνο τον εαυτό τους, τους πεζούς και τους αυτοκινητιστές, τους οποίους αναγκάζουν να κάνουν επικίνδυνους ελιγμούς για να τους αποφύγουν. Η χρήση τηλεφώνου επισύρει πρόστιμο μόλις 22 ευρώ (παράβαση δεύτερης τάξης). Οι άλλες παραβάσεις επισύρουν πρόστιμα τέταρτης τάξης: 90 ευρώ.
Σύμφωνα με την Αστυνομία του Παρισιού, ο αριθμός παραβάσεων που διαπράττουν οι ποδηλάτες πέρασε από τις 3.904 το 2006 στις 11.269 το 2007. Αυτή η αύξηση οφείλεται εν μέρει στις εντολές προς την αστυνομία να γίνει αυστηρότερη και ίσως στην επιτυχία του Vélib, που λανσαρίστηκε τον Ιούλιο του 2007.
Μία έρευνα του Εθνικού Διυπουργικού Παρατηρητηρίου Οδικής Ασφάλειας (Onisr, Φεβρ. 2008), δείχνει πως 181 ποδηλάτες/ισσες σκοτώθηκαν και 1.745 τραυματίστηκαν βαριά στα 4.979 κυκλοφοριακά ατυχήματα που συνέβησαν το 2006. Το ποσοστό ευθύνης των ποδηλατών ήταν 44,4% στα ατυχήματα που συνέβησαν με πεζό. Τα σοβαρότερα αφορούσαν τους άνω των 65 ετών (83% σκοτωμένοι ποδηλάτες), και ακολουθούσαν οι μεταξύ 15 και 25 ετών. Τέλος, το ποσοστό σοβαρότητας των ατυχημάτων είναι πέντε φορές μεγαλύτερο στην καθαρή εξοχή απ’ ό,τι στην πόλη.
Γι’ αυτό, η Πρόληψη Οδικών Ατυχημάτων συνιστά στους ποδηλάτες να μην ποδηλατούν ποτέ περισσότεροι από δύο πλάι-πλάι (άρθρα R.431-6 και 7 του ΚΟΚ), και να μπαίνουν ο ένας πίσω από τον άλλον μόλις πέσει ο ήλιος ή όταν ένα όχημα ετοιμάζεται να τους προσπεράσει. Τους καλεί επίσης να ελέγχουν τον εξοπλισμό τους. Το κουδούνι, που πρέπει να είναι ακουστό έως περισσότερο από 50 μέτρα, τα φώτα (μπρος και πίσω) και οι ανακλαστήρες είναι υποχρεωτικά (άρθρα R.313-3 και 5, R.313-18 έως 20 και R.313-33). Η απουσία τους επισύρει πρόστιμο 33 ευρώ.
Μπορεί να προσθέσει κανείς έναν πλαγιοεξέχοντα ανακλαστήρα (écarteur de danger) πίσω και αριστερά (R.313-20), έναν καθρέφτη, ένα ανακλαστικό γιλέκο ώστε να φαίνεται από μακριά και, κυρίως, ένα κράνος. Σύμφωνα με την Επιτροπή ασφάλειας των καταναλωτών (CSC), οι κρανιακές κακώσεις αντιπροσωπεύουν το 80% των θανάτων πάνω στο ποδήλατο. Στον Καναδά, στις επαρχίες που είχαν κάνει υποχρεωτικό το κράνος, ο αριθμός των κρανιακών κακώσεων μειώθηκε κατά 80% περίπου.
Η ασφάλεια εξαρτάται επίσης από τους οδηγούς αυτοκινήτων, οι οποίοι πάρα πολύ συχνά δεν σέβονται την ελάχιστη απόσταση του 1 μέτρου που πρέπει ν’ αφήνουν ανάμεσα στο όχημά τους και στους ποδηλάτες. Οι πεζοί, τέλος, περπατούν πάνω στους ποδηλατοδρόμους ή τους διασχίζουν χωρίς να ενδιαφέρονται για τους ποδηλάτες, οι οποίοι έτσι κινδυνεύουν να πέσουν άσχημα.

Παχέων αγελάδων, 2

Κορόιδευα το Βήμα, που έγραφε "παχέων αγελάδων", αλλά σήμερα βρήκα την ίδια ελληνικούρα στο ψηφιακό Αγγλοελληνικό Λεξικό της Magenta, στο λήμμα banner:

banner year έτος παχέων αγελάδων

Τρίτη, Αυγούστου 12, 2008

Φασούλας ή Πολ Ποτ;

Ορίστε ένα "πεζοδρόμιο" του Δήμου Πειραιά, ακριβώς παράλληλο στις γραμμές του ηλεκτρικού, προχωρώντας από την πόλη προς το Στάδιο Καραϊσκάκη.

Μιλάμε για βλάστηση! Μου ήρθε στο νου ο Πολ Ποτ, που φύτεψε φοίνικες ταχείας ανάπτυξης στην Πνομ Πενχ, την πρωτεύουσα της Καμπότζης, για να την εξαφανίσει από προσώπου γης. Αυτά όμως εδώ τα αγριόχορτα είναι κανονικής ανάπτυξης. Σκέψου πόσα χρόνια έχει να περάσει από δω συνεργείο οδοστρωμάτων και πεζοδρομίων του δήμου! Κοιμήσου, Φασούλα, κοιμήσου...

Ολυμπιακό κοτσανολόγιο

Πολλές κοτσάνες άκουσα σήμερα στο σχολιασμό της τελετής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου.

Ο Κωστάλας απλώς υπερέβαλε εαυτόν στις ξενικές προφορές. Αφού πρόφερε τον Ζακ Ρογκ Ζακ Γογκ, για να μας δείξει πως ξέρει καλά γαλλικά, αργότερα το μετάνιωσε και τον είπε Ζακ Ρογκ –το παχύ γράμμα σημαίνει παχιά προφορά. Με την τρίτη προσπάθεια, θα τον έλεγε και ελληνικά.

Μετά πέρασε στις κινεζικούρες. Πρόφερε τον πρόεδρο της Κίνας Hu Jintao Χου Τσιν Τάο, σαν το αγγλικό chin = σαγόνι, δηλαδή. Λάθος, γιατί το Jin προφέρεται είτε Τσιν είτε Τζιν, ψιλό πάντως και όχι παχύ. Στο δε τέλος-τέλος της μετάδοσης είπε "ευχαριστώ" στα κινέζικα, και το είπε σένσεν, προσθέτοντας ότι "τόσα έχουμε μάθει μέχρι στιγμής". Τρομάρα του! Το ευχαριστώ είναι "σιέσιε", όχι σένσεν.

Επίσης ο Κωστάλας είπε πως στο Πεκίνο οι αποστάσεις μετριούνται από την απαγορευμένη πόλη, όπως στην Αθήνα μετριούνται από την Ομόνοια. Όμως μετριούνται από το Σύνταγμα.

Οι άλλοι δύο ήταν χειρότεροι. Σε μια στιγμή ο Κωστάλας είπε πως οι Κινέζες που περπατούσαν μπροστά από τις εθνικές ομάδες κρατώντας τις ταμπέλες με το όνομα της χώρας φορούσαν κάποιο παραδοσιακό φόρεμα της τάδε δυναστείας, και η γυναίκα παρουσιάστρια (ονόματι Μυτιληναίου) είπε: "ναι, το παραδοσιακό τσιπάο". Όμως το τσιπάο είναι εφαρμοστό κάτω, δεν ανοίγει σε φούστα κλαρωτή!

Η Μυτιληναίου μίλησε επίσης για τη δυναστεία των Ζου, που προφέρεται στην πραγματικότητα Τζόου. Συγγνωστό το λάθος, αφού γράφεται Zhou. Το σκηνοθέτη της τελετής Zhang Yimou, που το ορθό είναι να προφέρεται Τζανγκ Γιμόου, τον έλεγαν συνεχώς Ζανγκ Γιμού. Κι αυτό συγγνωστό, αφού έτσι τον γράφουν όλοι εδώ στην Ελλάδα. Μια και βρίσκονται στην Κίνα και οι τρεις τους, όμως, θα μπορούσαν να ρωτήσουν και να μάθουν πώς προφέρονται ορισμένα βασικά ονόματα, καθώς και πώς προφέρονται τα ονόματα των έρμων των δυναστειών. Ειδικά δε ο Κωστάλας, ο οποίος και πιο κουλτουριάρης είναι και δε χάνει ευκαιρία να το παίξει γλωσσομαθής, θα 'πρεπε, στα πλαίσια της περιβόητης προετοιμασίας του, να πάρει και κάνα μάθημα κινεζικής προφοράς των ονομάτων. Δεν πάνε τζάμπα εκεί, δεν είναι εθελοντές, αν δεν απατώμαι.

Μετά η Μυτιληναίου, νομίζω, είπε πως στα κινεζικά Beijing σημαίνει "κέντρο του κόσμου". Κι αυτό λάθος. "Κεντρικό βασίλειο" (και όχι "Κέντρο του Κόσμου") σημαίνει η Κίνα στα κινεζικά, όχι το Πεκίνο. Το Πεκίνο σημαίνει Βόρεια Πρωτεύουσα.

Αλλά ξεκίνησα βέβαια με τα ασήμαντα. Πάμε τώρα σε πιο σοβαρά. Αφού είδαμε τις αναφορές στο Δρόμο του Μεταξιού, ο Κωστάλας μάς είπε πως τώρα βλέπουμε το καράβι με την εκστρατεία του Κινέζου ναυάρχου που έφτασε "στα παράλια της Αφρικής και της Ευρώπης", ανοίγοντας έτσι το "θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού". Καλά να έφτασε στα παράλια της Αφρικής, αλλά "και της Ευρώπης"; πού το βρήκε γραμμένο; Και επίσης, το ιδεόγραμμα που προβαλλόταν συνεχώς εκείνη τη στιγμή στο κέντρο του σταδίου δεν ήταν του μεταξιού αλλά του τσαγιού. Αυτό –το τσάι– εμένα μου πάει καλύτερα, γιατί μιλάμε για τους αιώνες που και οι Πορτογάλοι έψαχναν θαλάσσιο δρόμο για τα μπαχαρικά, και όχι για το μετάξι, που άλλωστε η παραγωγή του είχε ήδη μεταφυτευτεί στην Ευρώπη από τους βυζαντινούς και, στα χρόνια που μιλάμε, στη Δυτική Ευρώπη επίσης, μετά την 4η σταυροφορία και την απαγωγή και μεταφορά των εργατών του μεταξιού από την Ελλάδα στην Ιταλία και στη Γαλλία. Άρα, προς τι να γυρεύουν έναν "θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού";

Αλλά ο μέγας κοτσανολόγος ήταν ο αθλητικογράφος, ο Κατσαρός. Μολονότι είπε πως θα περιοριζόταν στα αθλητικά, έβγαλε πολλά μάτια με τις μπαρούφες του. Είπε πως η Μάλτα είναι βρετανική κτήση, πως το Ισραήλ έγινε ανεξάρτητο το 1984 (αναριθμητισμός;), πως οι Μαλδίβες βρίσκονται στο "Ασιατικό αρχιπέλαγος". Όταν, στην αρχή-αρχή της παρέλασης, η (κινεζική) σκηνοθεσία έδειξε τον Κοκό και την κυρά του να χαιρετούν την ελληνική ομάδα (μήπως οι Κινέζοι νομίζουν ότι έχουμε ακόμα βασιλεία; Αλλά βέβαια, αφού την προηγουμένη η Ντόρα φιλιόταν μαζί του, τι φταίνε οι άνθρωποι; Θα ήταν... ανφαίρ να μην τον δείξουν, πώς να το κάνομε! Και γιατί να τον κρύψομε άλλωστε;), ο αθλητικογράφος λοιπόν είπε πως βλέπουμε τον Κωνσταντίνο και τη... Σοφία. Τέλος, είπε πως η Αρμενία έγινε "αυτόνομη" το 1991. Έλεος! Δεν ξέρει τη διαφορά αυτονομίας και ανεξαρτησίας.

Χτές άκουσα και το Στέλιο Ελληνιάδη στο "105.5 στο Κόκκινο" να τους κράζει για την ασχετοσύνη τους. Μόνο που θεωρούσε πως ο Κατσαρός ήταν ο λιγότερο κακός, ενώ εγώ πιστεύω πως ήταν ο Κωστάλας.

Σάββατο, Αυγούστου 02, 2008

Καρακιτσαριό 5 αστέρων

Η μαντάμ Ρεκαμιέ στο σαλόνι. Φυσικά, όλοι κάθονται (άβολα), κανένας δεν ξαπλώνει:


Καθρέφτες στην τουαλέτα, για να τηράξετε αναντάμ παπαντάμ τη μουτσούνα σας:


Ούτε η Μόνα Λίζα να 'τανε!


Η ....βιβλιοθήκη!!!! (Άδεια όλα, σκέτα κουτιά. Θαυμάστε όγκο σε σχέση με τους τίτλους!)


Δεν μπορούσε να λείπει ο Μέγας Ανατολικός (αν σας επηρεάσει το διάβασμα του... κουτιού, απευθυνθείτε στη ρεσεψιόν για κάτι με περισσότερο ψαχνό...)

Το αποκορύφωμα του κιτς σε αυτά τα βιβλιόκουτα είναι ότι στο κάτω μέρος έχουν έτη, π.χ. 1964, 1965, λες και είναι τα "Νομικά Χρονικά".

Ο πίνακας από φαγεντιανή. Θαυμάστε βατήρα άρματος. Ούτε για κατάδυση σε ολυμπιακή πισίνα δε θα 'ταν τόσο μακρύς:


Ο ξεκάρφωτος κίονας που δε στηρίζει τίποτα ("Greece is bouzouki"):


Ο ξεκάρφωτος πεσσός. Κατόπιν τούτου, να προστεθεί παρακαλώ στα κουτιά της "βιβλιοθήκης" το Tree and Pillar Cult του Arthur Evans:


Προτείνω επειγόντως βραβείο στον/στην αρχιτέκτονα και στον/στην διακοσμητή/τρια!

Υ.Γ.: Ευτυχώς, το πεντάστερο έχει μιαν ωραιότατη, απέριττη αυλή για το μπρέκφαστ.

Όλη η Ελλάδα ατέλειωτοι φραπέδες