Η μαντάμ Ρεκαμιέ στο σαλόνι. Φυσικά, όλοι κάθονται (άβολα), κανένας δεν ξαπλώνει:
Καθρέφτες στην τουαλέτα, για να τηράξετε αναντάμ παπαντάμ τη μουτσούνα σας:
Ούτε η Μόνα Λίζα να 'τανε!
Η ....βιβλιοθήκη!!!! (Άδεια όλα, σκέτα κουτιά. Θαυμάστε όγκο σε σχέση με τους τίτλους!)
Δεν μπορούσε να λείπει ο Μέγας Ανατολικός (αν σας επηρεάσει το διάβασμα του... κουτιού, απευθυνθείτε στη ρεσεψιόν για κάτι με περισσότερο ψαχνό...)
Το αποκορύφωμα του κιτς σε αυτά τα βιβλιόκουτα είναι ότι στο κάτω μέρος έχουν έτη, π.χ. 1964, 1965, λες και είναι τα "Νομικά Χρονικά".
Ο πίνακας από φαγεντιανή. Θαυμάστε βατήρα άρματος. Ούτε για κατάδυση σε ολυμπιακή πισίνα δε θα 'ταν τόσο μακρύς:
Ο ξεκάρφωτος κίονας που δε στηρίζει τίποτα ("Greece is bouzouki"):
Ο ξεκάρφωτος πεσσός. Κατόπιν τούτου, να προστεθεί παρακαλώ στα κουτιά της "βιβλιοθήκης" το Tree and Pillar Cult του Arthur Evans:
Προτείνω επειγόντως βραβείο στον/στην αρχιτέκτονα και στον/στην διακοσμητή/τρια!
Υ.Γ.: Ευτυχώς, το πεντάστερο έχει μιαν ωραιότατη, απέριττη αυλή για το μπρέκφαστ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
τρομερό ξενοδοχείο! ... ποιο είναι;
Δημοσίευση σχολίου