Στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς· η έκθεση τέλειωσε στις 28 Νοεμβρίου. Η πιο γνωστή του περίοδος είναι οι μαύροι πίνακες, που μέσα τους φαγγρίζουν μπουκιές άσπρες, κίτρινες, κόκκινες, μπλε, πράσινες, πορτοκαλιές. Αφηρημένη τέχνη, άμορφη τέχνη. Δεν ξεπροβάλλουν μορφές, σχήματα, γραμμές, μόνο φορές κάποιοι σταυροί που σχηματίζονται από τη συσσωμάτωση των χρωματικών κομματιών ή σπάνιες ψιλές-ψιλές γραμμές που διασχίζουν το τελάρο σαν πεφτάστρια. Άναστρη νύχτα και πίσω της λουφάζουν χρωματιστές δυνητικότητες πραγματικού κόσμου. Με μπόλικο γκρίζο, σα μαύρο που μια άσπρη πηγή πασκίζει ν’ αλαφρύνει. Και πάλι νύχτα, έξω απ’ το τελάρο. Εν αρχή ην το σκότος.
Λεπτομέρειες, από τα δεξιά προς τ’ αριστερά:
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου