Η έξοδος απ' την κρίση και τα φαντάσματα του παρελθόντος

21ος αιώνας, 21 Δεκεμβρίου 2011, ώρα 19:15, ανοίγω την τηλεόραση για να μην τρώω μόνος μου, και τι βλέπω;

Στο μεν κανάλι 10, αφενός τη Νεοδημοκράτισσα Βόζεμπεργκ να καταφέρεται ενάντια στους συνδικαλιστές που εισπράττουν εξωφρενικές αμοιβές σε διάφορους οργανισμούς του Δημοσίου, να λέει ότι παιδιά λιποθυμάνε από την ασιτία αλλά δεν θα πει πως λιποθυμάνε όλα γιατί αυτό θα ήτανε λαϊκισμός, και να καλεί τον κόσμο να μην κάνει αποχή στις επερχόμενες εκλογές αλλά να ψηφίσει τους σωστούς και να καταψηφίσει όσους πλήγωσαν τη χώρα· αφετέρου τον Λαοτινό Αϊβαλιώτη, ο οποίος έπλεξε το εγκώμιο του αείμνηστου αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, που από κόμπλεξ τού επιτιθόταν η Αριστερά, και συμφώνησε και η Βόζεμπεργκ ότι η Εκκλησία επιτελεί μεγάλο έργο.

Στο δε κανάλι 902, του ΚΚΕ, δυο ζαπιές πιο κάτω, μια βουβή ταινία για τον Λένιν με μουσική επένδυση, όπου βλέπουμε το παγκάκι στο σπίτι στο Γκόρκι, το γνωστό παγκάκι των φωτογραφιών της τελευταίας φάσης της ζωής του, και μετά τα παιδιά της Σοβιετικής Ένωσης να λένε: "όσα έκανε ο Λένιν για εμάς δεν τα κάνει ένας πατέρας για τα παιδιά του"...

Ελλάδα, 2011...