Καθώς τρέχουν οι κάμποι
έξω απ' τα τζάμια
βολίδα
το πούλμαν με τους τουρίστες
προς τη δόξα τραβά
της κλασικής Ελλάδας
ανεμίζουν τα νάυλα
των θερμοκηπίων
προτού μπει στη ζώνη
του πυρός, των εκατομμυρίων στρεμμάτων
αφήνοντας πίσω του συντρίμμια
ανθρώπινα, φράουλες, αίμα
ανοιγμένα κεφάλια σαν
καρπούζια της Βάρδας
με το μαχαίρι
ιαχές πολεμικές
στα χωράφια
στις πλατείες
μασούρια δυναμίτη
και σιωπή ολόγυρα
σιωπή εκκωφαντική
"Ωσαννά εν τοις υψίστοις",
βαριά σαν το σάβανο του Λαζάρου
που το σήκωσε ο Χριστός
και φάνηκαν τα βυθισμένα του μάτια
κι ύστερα δεν ξανακούστηκε τίποτα γι' αυτόν
εις τον αιώνα.
Σάββατο του Λαζάρου, 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχόλιο:
Σοβαρά, σ' άρεσε; Χαίρομαι πολύ. Ξέρεις σε τι αναφέρεται;
Δημοσίευση σχολίου