Ελλάδα, την κατάρα μου να 'χεις, ώσπου ν' αλλάξεις!
Να και το μέιλ που έστειλα σήμερα στις 1002 Νύχτες, οι οποίες το Σεπτέμβρη που είχα πάει τελευταία φορά τηρούσαν την απαγόρευση, όχι όμως πια:
Είχα σκοπό να έρθω στην Τηγανούρια. Τηλεφώνησα μάλιστα και έκανα και κράτηση. Επειδή δεν μου είχατε απαντήσει προ ημερών στο ερώτημα για το κάπνισμα που είχα θέσει στο προηγούμενο μέιλ μου, μου δημιουργήθηκαν υποψίες, κι έτσι ρώτησα τον κύριο που μου έκανε την κράτηση, αν ισχύει ακόμα η τήρηση του νόμου στο μαγαζί σας (πού καταντήσαμε: να ρωτάμε αν ισχύει ακόμα η τήρηση του νόμου...), και μου είπε πως "όχι, καπνίζουνε", και πως υπάρχει "ένας χώρος που δεν έχει τασάκια", τα γνωστά δηλαδή κακόγουστα ανέκδοτα. Έτσι, ακύρωσα την κράτηση. Και ούτε πρόκειται να ξαναέρθω στο μαγαζί σας, γι' αυτόν και μόνο το λόγο, εκτός κι αν με ειδοποιήσετε ότι η απαγόρευση του καπνίσματος ξαναϊσχύει στο μαγαζί σας. Κρίμα, γιατί μ' αρέσουν τα προγράμματά σας. Μείνετε όμως με τους καπνιστές πελάτες σας, που προφανώς είναι περισσότεροι, και άρα αυτό και μόνο μετράει για σας, παρά τα παράπονα που σίγουρα κάνετε κι εσείς, είμαι σίγουρος, στην καθημερινή σας ζωή, ότι "αυτός ο τόπος δεν πάει μπροστά με τίποτα". Γενικά, μείνετε εκεί που είστε...
Θα μου πεις, "χέστηκ' η φοράδα στ' αλώνι". Δεν πειράζει! Ας χέστηκε! Ίσως αν αρχίσουν οι διαφωνούντες να εκδηλώνονται, κι όχι να χάνονται στην ανωνυμία, κάτι ν' αλλάξει.
Αναρτήσεις
5 σχόλια:
Η δική μου στατιστική για τις προθέσεις των καπνιστών έχει καταλήξει ότι, αν μπαίνοντας σ' ένα μαγαζί διαπιστώσουν ότι τηρείται ο νόμος, κατά 99% δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συμμορφωθούν. Όπως συμμορφώνονται, βέβαια, όταν ταξιδεύουν στο εξωτερικό. Αλλά όταν το μέτρο σαμποτάρεται πρώτα από το ίδιο το κράτος που δεν εφαρμόζει τους νόμους του, και στη συνέχεια από τους καταστηματάρχες, κορόιδο είναι ο καπνιστής να σεβαστεί τον νόμο; Αφού ο ίδιος είναι εθισμένος, όπου τον παίρνει θα φουμάρει.
Πήγα προχτές σε μια κηδεία στο Α' Νεκροταφείο. Στον πλευρικό διάδρομο έξω από τους νεκροθαλάμους, κάποιοι (λίγοι) θεριακλήδες άναβαν τσιγάρο. Με μεγάλη μου λύπη διαπίστωσα ότι οι 9 στους 10 ήταν γυναίκες -- οι Ελληνίδες έχουν κι αυτή την αρνητική πρωτιά σ' όλον τον κόσμο. Για μένα, όταν μια ομάδα ανθρώπων έχει τέτοια αρνητική πρωτιά, έχει συγχρόνως και μια άλλη αρνητική πρωτιά: της βλακείας.
Ας μη βαυκαλιζόμαστε ότι έχουμε την πρωτιά της βλακείας. Το πρωί άκουσα μια έρευνα που δείχνει ότι και στην Αυστρία:
α) Τα παιδιά αρχίζουν το κάπνισμα σε ολοένα και μικρότερη ηλικία
β) Τα κορίτσια είναι περισσότερα από τα αγόρια
Επίσης, ανάλογες μάχες για το δικαίωμα να διατηρήσουν ντουμανιασμένα τα μαγαζιά τους δίνουν οι μικροκαταστηματάρχες και εκεί, και στη Γερμανία.
Πέρα από αυτά όμως, φυσικά και έχεις απόλυτο δίκιο στην ουσία --και μακάρι να αντιδρούσαμε όλοι έτσι ώριμα και πρακτικά και σε όποιες άλλες ανάλογες περιπτώσεις κοινωνικού ωχαδερφισμού μας ενοχλούν οι εξυπνακισμοί.
Αν αντιδρούσαμε όμως όλοι δεν θα υπήρχαν καν θέμα, θα μου πεις...
Αλεξάντρα, έτσι όπως το λες είναι. Αλλά και λίγος αυτοέλεγχος δεν βλάπτει. Αυτό που κάνω είναι σωστό; Πέρα από το αν με παίρνει να το κάνω. Γι' αυτό και η ανθρωπολογία μου είναι απαισιόδοξη, εδώ και χρόνια.
Greekchesspolitics, εδώ δεν δίνουν μάχες μόνο οι μικροκαταστηματάρχες, αλλά και οι μεσαίοι και οι μεγάλοι. Ο δε νόμος εξαίρεσε και τα καζίνα...
Τέλος πάντων, δεν θα έβλαφτε, όσα μαγαζιά μας ενδιαφέρουν, να τα ενοχλούμε με την υπενθύμιση ότι υπάρχουν και πελάτες που δεν μασάνε και που είναι έτοιμοι να τα μποϊκοτάρουν, προσωπικά και συλλογικά, να τα ξεμπροστιάσουν και να διεκδικήσουν σε βάθος χρόνου όχι βέβαια την απόλυτη οικουρία αλλά την επιστροφή τους σε αυτά χωρίς κάπνισμα. Θα έπρεπε να δημιουργήσουμε ένα Παρατηρητήριο, με αναγραφή των μαγαζιών που δεν τηρούν το νόμο και των (ελάχιστων) μαγαζιών που τον τηρούν. Να αναφέρει ο καθένας εκεί την εμπειρία του και μετά να καταχωρίζεται αυτό σε μια λίστα, ώστε να ασκεί κάποια επίδραση, να μπορεί ο ενδιαφερόμενος για το μποϊκοτάζ να ενημερωθεί. Εγώ είμαι πρόθυμος να συμμετάσχω σε κάτι τέτοιο, ακόμα και τηλεφωνώντας επί τούτου σε μαγαζιά που δεν θα πήγαινα κανονικά. Προσωπικά με ενδιαφέρουν πρωτίστως τα μουσικάδικα, γιατί με ενδιαφέρει η μουσική, και δεν τη θεωρώ απλώς "διασκέδαση". Οι καφετέριες κλπ. με ενδιαφέρουν πολύ λιγότερο. Αν νομίζετε ή γνωρίζετε ότι υπάρχουν κι άλλοι ενδιαφερόμενοι, να το οργανώσουμε.
Κώστα, είμαι έτοιμη να συμμετάσχω σε τέτοια προσπάθεια. Για να λέμε και τα καλά, έμαθα με μεγάλη ευχαρίστηση ότι το Half Note έχει εφαρμόσει την απαγόρευση. Είναι ένα μαγαζί το οποίο απέφευγα συστηματικά τα προηγούμενα χρόνια γιατί υπήρχε απίστευτο ντουμάνι. Φίλοι που πήγαν πρόσφατα με διαβεβαίωσαν ότι η ατμόσφαιρα καθάρισε, οπότε ετοιμάζομαι να το επισκεφτώ σύντομα.
Α, πολύ χαίρομαι κι εγώ για το Half Note, Αλεξάντρα, γιατί κι εγώ είχα το ίδιο πρόβλημα εκεί τα προηγούμενα χρόνια. Ακριβώς, μια τέτοια λίστα θα διαφημίζει αντικειμενικά τα μαγαζιά που έχουν το θάρρος να βλέπουν μπροστά (μέσ' απ' το ντουμάνι...). Θα επανέλθω με ιμέιλ για την ιδέα του Παρατηρητηρίου. Προς το παρόν, γιατί δε βάζεις την πληροφορία στο νήμα της Λεξιλογίας;
Δημοσίευση σχολίου