Kitsch is cool, 1

Ο γλυκύ μου έαρ...

Μέσα στις Ανοιξιάτικες μυρωδιές του Απριλιο-Μάη και κάτω από τις ανθισμένες κερασιές, κουτσουπιές, ακακίες και όλων των άλλων δένδρων και αγριολούλουδων, γιορτάστηκε και φέτος αισίως η μεγάλη της Χριστιανοσύνης γιορτή, η Ανάσταση του Κυρίου.

Πλήθος κόσμου, ξενιτεμένοι και επισκέπτες, τόσο τη Μ. Βδομάδα όσο και την Ανάσταση επισκέφθηκαν τα χωριά να γιορτάσουν, απλά και κατανυκτικά μέσω συγχωριανών, συγγενών και φίλων την Ανάσταση. Τα ξενοδοχεία γεμάτα, αλλά και στα σπίτια του χωριού πολλοί φίλοι φιλοξενούμενοι.

Το έθιμο του Λαζάρου με τα τραγούδια και τα στολισμένα καλάθια τηρήθηκαν και φέτος κατά γράμμα και με λουκουμάκι στο τέλος, προσφορά της Εκκλησίας. Τα Πάθη τραγουδήθηκαν μέσα στο χαγιάτι της Αγ. Παρασκευής λόγω βροχής. Και η βροχή "δεν έλεγε" να σταματήσει και η περιφορά του επιταφίου έγινε μέσα στο ναό!

Μελωδικά έψαλλαν οι χορωδίες τα εγκώμια του επιταφίου θρήνου και την ώρα που ο ιερέας έψαλλε το "έραναν τον τάφο" κοριτσάκια ντυμένα πένθιμα, με τα καλαθάκια έραναν τον τάφο, όπως οι μυροφόρες. Και περνώντας η βραδιά όλοι περίμεναν με χαρά την επόμενη μέρα, τη νύχτα της Αναστάσεως.

Στις 10:30 για μισή ώρα κατά το έθιμο, χτυπούσε η καμπάνα χαρμόσυνα.

Παρ' ότι δεν είναι και εύκολη υπόθεση το δίπλωμα της καμπάνας πολλοί ήταν αυτοί και μάλιστα νέοι, που θέλησαν να χτυπήσουν την καμπάνα σ' αυτό το πανύψηλο πέτρινο καμπαναριό παίρνοντας μια ικανοποίηση ότι τα κατάφεραν και ότι κρατούν το έθιμα στα χέρια τους με αυτό το δυνατό, αλλά γλυκό χτύπημα, που καλούσε όλους στο προσκύνημα στον μεγαλοπρεπή ναό της εκκλησίας.

Η βραδιά της Ανάστασης, με ξαστεριά και οι λαμπάδες φώτισαν όλο το προαύλιο χώρο της Εκκλησίας αλλά και την πλατεία, σ' ένα όμορφο και γιορταστικό περιβάλλον, όπου είχε στηθεί εξέδρα για να ψάλλει "ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ" από τον πρεσβύτερο και από την χορωδία των ψαλτών και να επαναλάβουν οι εκκλησιαζόμενοι δίνοντας την αίσθηση μιας χιλιόστομης χορωδίας εν μέσω βαρελότων που εκσφενδονίζονταν στον ουρανό και έσκαζαν φωτίζοντας όλο το χώρο.

Αρκετοί ήταν αυτοί που κάθισαν μέχρι το τέλος της Πασχαλινής λειτουργίας μόνο που τα κόκκινα αυγά που έβαψαν οι γυναίκες για την εκκλησία δεν έφτασαν για όλους ενώ τα κουλούρια περίσσεψαν κάτι που ακούστηκε ως παράπονο από τα χείλη του Παπά. Το τραπέζι με την μαγειρίτσα ήταν στρωμένο σχεδόν σε όλα τα σπίτια και τις ταβέρνες.

Ο οβελίας, κατά το έθιμο, ψήθηκε στη σούβλα στα περισσότερα σπιτικά, και αρκετοί προτίμησαν το ψήσιμο και στη γάστρα, ενώ στήθηκε χορός σε πολλά σπίτια με άφθονο κρασί και τσίπουρο.

Η Δευτέρα του Πάσχα και η Τρίτη ήταν μέρες για τα εξωκλήσια Αγ. Γεωργίου και Αγ. Νικολάου στα οποία παραβρέθηκε αρκετός κόσμος.

Το Καγκελάρι της Τριτολαμπρής καλό με το κόκκινο μαντήλι για τον πρώτο και ακολούθησε πανηγυράκι στην ταβέρνα της Πλατείας με το συγκρότημα του Β. Γεραγόρη και στον Γ. Λάμπρη με το συγκρότημα του Ηλία Πλαστήρα.

Και του χρόνου, να είμαστε καλά.
Χριστός Ανέστη
Χρόνια Πολλά

ΣΑΛΑΟΥΝΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
Αντ/δρος Συνομοσπονδίας

από τη
Φωνή Πανβορειοηπειρωτικής
έκδοση Πανβορειοηπειρωτικής Συνομοσπονδίας απανταχού Βορειοηπειρωτών και φίλων Ελλήνων
Μάρτιος-Απρίλιος 2009, αρ. φύλλου 12

(Για την ακριβή αντιγραφή, Κ.Κ.)