Σάββατο, Αυγούστου 13, 2011

Τιμή στον Γιάννη Μόραλη

Πήγα στην έκθεση Τιμή στον Γιάννη Μόραλη, στην Εθνική Πινακοθήκη. Αποτελείται κυρίως από τα έργα της δωρεάς του ζωγράφου, το 1988, προς αυτήν, που περιλάμβανε έργα ως τα τέλη της δεκαετίας του ‘60, αλλά παρουσιάζονται και μεταγενέστερα έργα, της πιο αφαιρετικά παραστατικής περιόδου του, από άλλες συλλογές.

Κάπου λοιπόν αναφέρεται μια ομοιότητά του με τον Jean Souverbie (1891-1981), αλλά προσωπικά δε βρίσκω τόσο μεγάλη ομοιότητα. Π.χ., Souverbie:

Souverbie

 

και Μόραλης:

Moralis_4_large

Ο Souverbie μιλάει με τον όγκο, ο Μόραλης είναι πιο επίπεδος και γεωμετρικός.

Επίσης, χρωματικά, Souverbie:

Souverbie2

 

και Μόραλης:

Moralis Anapolisi

Στους δύο τελευταίους πίνακες, χρωματικά ο μεν Souverbie μού θυμίζει τον Μαλιέβιτς της αρχής:

Malevitch

 

ο δε Μόραλης τον Μαλιέβιτς του Άσπρου Σταυρού:

Malevich whitecrossongrey

(ξέρω, ξέρω· ό,τι θυμάμαι χαίρομαι…)

 

Επίσης, αναφέρει ο ίδιος ο Μόραλης την (ανεπίγνωστη) ομοιότητα μιας αυτοπροσωπογραφίας του:

Moralis selfportrait

 

με μια του Ντελακρουά. Λογικά, πρέπει να ‘ναι ετούτη:

Eugene Delacroix-autoportrait

 

μολονότι υπάρχει κι αυτήνη:

Delacroix-autoportrait-rouen

Με την πρώτη είναι ίδια η γωνία και οι γραμμές του κεφαλιού, ενώ με τη δεύτερη το ότι κοιτά κατάματα το θεατή. Μάλλον την πρώτη όμως νομίζω ότι εννοούσε.

 

Ακόμα, ετούτη η ζουγραφιά:

Moralis gynaika

 

πώς να μη σου θυμίσει αυτούνο το σκαλιστό:

nike_adjusting_sandal

 

Στη συνέχεια, γυρίζοντας σπίτι μου, είχα μια μοναδική ποδηλατική εμπειρία: κατέβηκα την οδό Σόλωνος από την Ηρακλείτου ως την Μπόταση όλο με πράσινο, όρθιος για να μη σπάσει ο κώλος μου λόγω οδοστρώματος αλλά χωρίς να φρενάρω πουθενά. Δεκαπενταύγουστος λέμε!

Δεν υπάρχουν σχόλια: